Ołtarz Wita Stwosza, nazywany również Ołtarzem Mariackim, jest arcydziełem rzeźby gotyckiej. Od wieków budzi zachwyt. Ufundowany przez mieszkańców Krakowa został wykonany w latach 1477-1489 w drewnie dębowym oraz lipowym. Szafa główna ma 11 metrów wysokości i 13 metrów szerokości. Pierwotnie szafa główna miała wysokość 22 metrów. Ołtarz Wita Stwosza sięgał do samego sklepienia, lecz szkodniki żywiące się drewnem uszkodziły konstrukcję. W latach 60' XIX wieku restauratorzy zmienili to zwieńczenie. Do dnia dzisiejszego nie zachowały się żadne dokumenty mogące przedstawiać pierwotny wygląd Ołtarza. Poświęcony jest czci Maryi Panny. Jest największym ołtarzem tego typu w Europie. Podstawę Ołtarza stanowi predella z drzewem genealogicznym Chrystusa i Maryi. Szafę nastawną zdobią cztery skrzydła, z których dwa (zewnętrzne) są nieruchome.
Otwarty Ołtarz Wita Stwosza.
Ołtarz jest dziełem teologicznie złożonym. W scenie głównej przedstawione jest Zaśnięcie Matki Bożej w otoczeniu Apostołów oraz Jej Wniebowzięcie i Koronacja w asyście św. Wojciecha i św. Stanisława.. Na bocznych skrzydłach ukazane są sceny z życia Pana Jezusa i Maryi, które układają się w ciąg bolesnych i radosnych tajemnic różańcowych. Po zamknięciu skrzydeł szafy ukazuje się dwanaście scen Boleści Maryi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz